Για τον φθόνο και την κατάκριση...





   Γέ­ρων Σω­φρό­νιος Σαχάρωφ

Ποι­ό εί­ναι το ό­πλο του ε­χθρού ε­ναν­τί­ον της σω­τη­ρί­ας μας; Ο φθό­νος. Στο Ευ­αγ­γέ­λιο ο Πι­λά­τος γνω­ρί­ζει ό­τι οι Ε­βραί­οι θέ­λουν να σκο­τώ­σουν τον Χρι­στό α­πό φθό­νο. Ο φθό­νος εί­ναι η με­γα­λύ­τε­ρη δύ­να­μη του ε­χθρού. Γι’ αυ­τό, πά­νω α­πό ό­λα πρέ­πει ν’ α­πο­φεύ­γου­με το λο­γι­σμό της ζη­λο­φθο­νί­ας.

Η ζή­λεια εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­λων των αν­θρώ­πων α­νε­ξάρ­τη­τα α­πό την κοι­νω­νι­κή τους θέ­ση. Κά­ποι­ος εί­ναι πάν­το­τε δυ­να­τό­τε­ρος α­πό μας. Οι άλ­λοι έ­χουν πάν­τα κά­τι που θα θέ­λα­με κι ε­μείς να έ­χου­με. Στην κα­τά­στα­ση της ζή­λειας α­πω­θού­με τους άλ­λους· και η ζω­ή κα­ταν­τά πράγ­μα­τι σαν ει­κό­να του Θε­ού α­μαυ­ρω­μέ­νη και τα­ραγ­μέ­νη.

Προ­σπα­θεί­στε να μην κα­τη­γο­ρεί­τε πο­τέ τον άλ­λον, αλ­λά να προ­σεύ­χε­σθε γι’ αυ­τόν. Ό­ταν κρί­νου­με κά­ποι­ον για τα ε­λατ­τώ­μα­τά του, ση­μαί­νει ό­τι δεν βλέ­που­με τα δι­κά μας.