Ἐ­ρα­στής καί προ­φή­της

π. Βασίλειος Χριστοδούλου

«Θά εἶ­μαι γιά σᾶς πα­τέ­ρας καί ᾽σεῖς θά εἶ­σθε γιοί μου καί θυ­γα­τέ­ρες» ἐ­ξαγ­γέλ­λει ἡ Παν­το­κρα­το­ρι­κή φω­νή μέ­σα ἀ­πό τά βά­θη τῶν αἰ­ώ­νων, μέ συ­νερ­γού­σες χορ­δές τόν Ἠ­σα­ΐ­α, τόν Ἱ­ε­ρε­μί­α καί τε­λευ­ταῖ­α τόν Παῦ­λο (Β΄ Κορ. στ΄ 18), βε­βαι­ώ­νου­σα γιά τήν προ­αι­ώ­νια ἐ­πι­θυ­μί­α Της νά σχε­τι­στεῖ μέ τόν ἄν­θρω­πο, ὄ­χι στό ἐ­πί­πε­δο μιᾶς ὑ­πο­τα­γῆς ἀλ­λά στήν ἐ­λευ­θε­ρί­α τοῦ Μυ­στη­ρί­ου Πα­τέ­ρα-υἱ­οῦ. Ταυ­τό­χρο­να ὅ­μως ἡ ἴ­δια αὐ­τή φω­νή ἐμ­πε­ρι­κλεί­ει καί τήν ἀ­νάγ­κη τοῦ ἀν­θρώ­που νά γνω­ρί­σει τόν Θε­ό στό πλαί­σιο μιᾶς κοι­νω­νού­με­νης ἐμ­πει­ρί­ας, μιᾶς συ­νύ­παρ­ξης προ­σω­πι­κῆς κι ὄ­χι στήν ἀ­πο­δο­χή ἑ­νός θε­ω­ρη­τι­κοῦ στο­χα­σμοῦ. Ὁ ἄν­θρω­πος, ἄλ­λω­στε, ἐ­ξέ­πε­σε ἀ­πό μί­α σχέ­ση, δέν ἀ­πέρ­ρι­ψε ἕ­να με­τα­φυ­σι­κό θε­ώ­ρη­μα!

ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ