Ἡ ζωή ὡς Θεία Εὐχαριστία

πρωτ. Χριστόδουλος Μπίθας 

Ὅταν κά­ποι­ος προ­σκυ­νη­τής ρω­τοῦ­σε τόν ὅ­σιο γέ­ρον­τα Πα­ΐ­σιο, για­τί δέν μπο­ρεῖ νά χα­ρεῖ μέ τί­πο­τα, ἐ­κεῖ­νος τοῦ ἀ­παν­τοῦ­σε: "Ἐ­πει­δή δέν δο­ξο­λο­γεῖς τόν Θε­ό. Ὅ­ταν ὁ ἄν­θρω­πος κι­νεῖ­ται στόν χῶ­ρο τῆς δο­ξο­λο­γί­ας, χαί­ρε­ται μέ ὅ­λα... Ἄν θέ­λεις νά ζεῖς ζω­ή πα­ρα­δει­σέ­νια ἀ­πό αὐ­τήν τήν ζω­ή, δές κι ἐ­σύ τίς εὐ­ερ­γε­σί­ες καί τίς πλού­σι­ες δω­ρε­ές πού σοῦ δί­νει ὁ Θε­ός καί ἄρ­χι­σε τό «δό­ξα σοί ὁ Θε­ός». Νά δο­ξά­ζε­τε τόν Θε­ό, για­τί σᾶς βο­ή­θη­σε καί προ­ο­δεύ­σα­τε ἔ­στω καί λί­γο, εἴ­τε ἐ­πει­δή ἐ­σεῖς κο­πι­ά­σα­τε, εἴ­τε ἐ­πει­δή σᾶς βο­ή­θη­σαν οἱ ἄλ­λοι." Μά καί ὁ Ὅ­σιος Πορ­φύ­ριος ὁ Καυ­σο­κα­λυ­βί­της, τό­νι­ζε μέ κά­θε εὐ­και­ρί­α: "Νά προ­χω­ρεῖ­τε σέ δο­ξο­λο­γί­α γιά ὅ­λα τά ὡ­ραῖ­α, γιά νά ζεῖ­τε Τόν μό­νον Ὡ­ραῖ­ον".

ΕΔΩ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ