Σα να υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικοί θάνατοι: αυτός
που εμπεριέχει την ελπίδα της Ανάστασης και αυτός που δεν μπορεί να χωρέσει
καμιά έννοια ελπίδας. Σαν δυο σταυροί και οι δυο κοντά στον Σταυρό του Χριστού.
Ο ένας αντλεί κουράγιο και αποκτά προσμονή βλέποντας τον Εσταυρωμένο και ο
άλλος ενισχύει την προσωπική του πεποίθηση ότι «τίποτα δεν αλλάζει».
Πόσους τέτοιους ανέλπιδους μικρούς θανάτους ζούμε
καθημερινά! Και αρκετές φορές δεν τους συνειδητοποιούμε, γιατί ήδη έχουμε θάψει
και θρηνήσει τον εαυτό μας. Η πιο συνηθισμένη «ασθένεια» του σύγχρονου
ανθρώπου: η κατάθλιψη. Να βλέπεις μόνο αδιέξοδα. Κατά τη γνώμη μου - και τη
γνώμη κάποιων επαγγελματιών ψυχικής υγείας – δεν είναι ότι σου λείπουν τα
όνειρα και η δύναμη να τα ακολουθήσεις. Απλά η δύναμη αυτή έχει πάρει λάθος
κατεύθυνση.
Σας θυμίζω μερικά στοιχεία φυσικής από το Γυμνάσιο και
αφήστε το νου να κάνει παραλληλισμούς με την ψυχική μας ζωή:
«Στη φύση, οι δυνάμεις εμφανίζονται πάντα ανά ζεύγη.
Δεν υπάρχουν κάποια σώματα που μόνο ασκούν δυνάμεις
και κάποια άλλα που μόνο δέχονται δυνάμεις. Οι δυνάμεις εμφανίζονται πάντοτε
ανά δύο μεταξύ δύο σωμάτων.
Το σώμα Α ασκεί δύναμη στο σώμα Β και ταυτόχρονα
Το σώμα Β ασκεί δύναμη στο σώμα Α
Θα λέμε ότι τα σώματα αλληλεπιδρούν.
Κατηγορίες δυνάμεων: οι δυνάμεις επαφής (οι οποίες
ασκούνται όταν ένα σώμα βρίσκεται σε επαφή με κάποιο άλλο) και οι δυνάμεις από
απόσταση».
Στη φύση, λοιπόν, δεν μπορεί κανείς να πει «αχ! Τι έχω
πάθει!» λες και είναι αμέτοχος σε αυτό που του συμβαίνει. Το έχει αφήσει να
συμβεί, το έχει δεχτεί, για κάποιο λόγο δεν μπορεί να κινηθεί προς άλλη
κατεύθυνση. Ποιες δυνάμεις επαφής ή από απόσταση τον επηρεάζουν; Συχνά χάνεται
στο «γιατί;» μου συμβαίνει αυτό και «ποιος;» φταίει. Μια πιο χρήσιμη διαπίστωση θα ήταν ίσως, κατά τους στίχους
και του ποιητή, «νιώθω τόση πίεση από έξω και από μέσα που μόνο κάτω ή πάνω
μπορώ να στραφώ»... και αν το κάτω σημαίνει θάνατος χωρίς ελπίδα, μια κατεύθυνση
μου μένει μονάχα... να θέλω να ζήσω!
«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν» ακούμε δια στόματος Αποστόλου
Παύλου, ακριβώς την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Σα να μας λέει διαλέξτε
ποιο σταυρό θα σηκώσετε, αυτόν που οδηγεί στο θάνατο ή αυτόν που οδηγεί στην
ΟΝΤΩΣ ΖΩΗ!
Ν. Α.