ΠΡΟΣΕΥΧΗ



   Η πέτρινη άγονη πλαγιά
γεμίζει την ανάσα
μυρωδιές
που δεν αρκεί μια ζωή
να τις χορτάσεις

 Θα μπορούσε να είναι
κάποιο μείγμα μυστικό
από ήλιο, θάλασσα
και ευτυχία
που σε θερμοκρασία υψηλή
δίνει το άρωμα αυτό

ή τα ολόχρυσα θερινά φεγγάρια
λειωμένα σε αχτίδες
που ποτίζουν με όνειρα τα βράχια
και μυρίζουν έτσι
όταν κατεβαίνει το αγέρι

 Όμως είναι οι ισχνοί, άνυδροι
θάμνοι
που αναδύουν
την υπέροχη ευωδιά

ταπεινή
ασκητική προσευχή.


 Μ. Ψ.