ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ... ΜΕΡΑ

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 Συνέχεια απ' το προηγούμενο...

Το άλλο πρωί περπάτησα πάλι στην Λεωφόρο του Πέραν, Istiklal Caddesi την λένε οι Τούρκοι. Δόξα του Ρωμιού εμπόρου ήταν πριν το 55, όλο ωραία μαγαζιά έβλεπες. Εκεί ήταν και τα προξενεία κι οι μεγάλες εκκλησιές και των Καθολικών κι η δική μας η Αγία Τριάδα που την έκαψαν τότε... 

Περπατάω κοιτάζοντας τα κομψά καταστήματα και χαζευοντας το πλήθος των τουριστών και των ντόπιων που βολτάρουν αμέριμνοι. Αλήθεια, να ξέρει κανεις τους, πως τον Σεπτέμβριο του 1955, εμπορεύματα, τζάμια, καρέκλες, τραπέζια,  έκαναν όλη την λεωφόρο αδιαπέραστη; Πως  το λυσσασμένο πλήθος κατέστρεψε τα καταστήματα και τα σπίτια μας; 

 

 7ΟΟ καταστήματα είχε στο ένα χιλόμετρο του Πέραν και των γύρω στενών. Πάνε όλα...

 

Ξέρουν άραγε  πως τα σπίτια και τα καταστήματα που ανήκαν σε Έλληνες είχαν σημαδευτεί με  σταυρούς για να ξέρουν τι να καταστρέψουν; Εχουν νοιώσει ποτέ τον τρόμο από τις ιαχές του μανιασμένου πλήθους; «Υίkίn, kirin, giavourdour» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης) και «Kahrolsun giavourlar» (Ανάθεμα στους γκιαoύρηδες)...

 

Κοιτάζω τους λοφους της Πόλης και αριθμοί μου' ρχονται στο νου: 4.340 ελληνικά καταστήματα καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν. 2.600 χριστιανικά σπίτια  παραδόθηκαν στο μένος του όχλου. 21 ελληνικά εργοστάσια καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. 110 ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχεία καταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν ή παραδόθηκαν στις φλόγες. 25 εκκλησίες υπέστησαν σημαντικές καταστροφές...

Όχι, δεν θα μιλήσω για τους βιασμούς και τους πεθαμένους, γιατί σε μελαγχόλησα, το ξέρω. Θα συνεχίσω την περιπλάνησή μου και θα προσπαθήσω να επανέλθω στο παρόν. Δεν τους μισώ τους Τούρκους, πλάσματα του Θεού είναι κι αυτοί. Πονάνε κι αυτοί το ίδιο με μας, με τα ίδια πράγματα κλαίνε και γελάνε...

Λοιπόν, για να ευθυμήσουμε θα σου μιλήσω για τις γυναίκες! Ναι, έχει ενδιαφέρον εδώ στην Πόλη να χαζεύεις τις γυναίκες. Όσες είναι μοντέρνες μοιάζουν με μας, μα η μεγάλη πλειοψηφία φορά μαντήλα...

 

Είναι κομψές και περιποιούνται τον εαυτό τους...

 

Γυναίκες μοναχικές και γυναίκες σε παρέες...

  

Φορούν χρωματιστά μαντήλια...

 Το μαντήλι τονίζει τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους και ιδίως τα μάτια...

Πολλές φορούν καπαρντίνες για να μην διαγράφεται το σώμα τους, όπως κάνουν κι οι μουσουλμάνες της Θράκης, μα όλες κάτω από τα ρούχα και τα μαντήλια φροντίζουν πολύ τον εαυτό τους...

 

Κι η Πόλη είναι γεμάτη από διαφημίσεις που προτείνουν το πρότυπο της γυναίκας της Δύσης...

Μα είναι κι αυτές οι άλλες, οι κακόμοιρες! Στην αρχή νόμιζα πως ήταν καλόγριες δικές μας, μα μετά πρόσεξα πως είχαν παιδιά μαζί τους. Παντρεμένες γυναίκες είναι, οι περισσότερες από αραβικές χώρες, που' ρχονται για τουρισμό, αλλά και κάποιες Τουρκάλες που ανήκουν σε οικογένειες ζηλωτών...

Σκέψου, οι παντρεμένες να ντύνονται σαν μοναχές. Τι κάνει ο φανατισμός στον άνθρωπο - σε όλες τις θρησκείες...

... Περπάτησα που λες στις αγορές και χάζεψα στα μαγαζιά...

Ήπια καφέ μέσα στην Μεγάλη αγορά, στο Kapalicarsi, στου φίλου του Πολίτη το μαγαζάκι...

Άμα έμενα μόνιμα στην Πόλη θα ερχόμουνα κάθε μέρα μια βόλτα στην αγορά...

Θα έπινα τσάι στην υπέροχη αυλίτσα με τα μαγαζάκια της...

Θα χάζευα τον ραφτάκο να κἀνει το εργόχειρό του..

Θα έτρωγα λαδερό φαγητό σε ένα από αυτά τα υπέροχα " fast food", όπου δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις! Αλήθεια, γιατί εμείς έχουμε όλο κρεατικά στα αντίστοιχα μαγαζιά; Γιατί ξεφύγαμε τόσο πολύ από την παράδοσή μας;

Το ίδιο ερώτημα έχω και με τα γλυκά. Γιατί εξαφανίστηκαν όλα αυτά τα υπέροχα γλυκά της ανατολής από τα περισσότερα ζαχαροπλαστεία;

Σουρούπωσε και πήγα πάλι στον Γαλατά. Οι ψαράδες συνεχώς εκεί μέχρι το βράδυ, ψαρεύουν στην γέφυρα του Γαλατά, στην γέφυρα του Κεράτιου...

 

Μ' αρέσει να σιγοπίνω μια μπύρα, εδώ στην δυτική πλευρά της γέφυρας. Μην φας στα μαγαζάκια αυτά, δεν αξίζει το φαγητό, όμως άφησε λίγο το αλκοόλ να σε ζαλίσει και καθώς αγναντεύεις τον ήλιο να δύει, σκέψου πόσοι δικοί μας αντίκρισαν αυτή την ομορφιά, από τον Μέγα Κωνσταντίνο, μέχρι τον πατέρα μου, εκείνο το πρωινό του 64, που με δάκρυα στα μάτια και μια βαλίτσα στο χέρι, εγκατέλειπε για πάντα την Πόλη, καθώς οι τουρκικές αρχές επικαλούμενες δήθεν λόγους ασφαλείας και δημόσιας τάξης, άρχισαν να απελαύνουν όσους είχαν Ελληνική υπηκοότητα...

              Δ.