ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ...


Παιδί μου, δεν έχεις γνωρίσει τι είσαι. Δεν γνω­ρίζεις ακόμη τον εαυτό σου. θέλω να πω: δεν έχεις αληθινά νοιώσει τον εαυτό σου σαν αντικείμενο της Αγάπης μου. Και στη συνέχεια δεν έχεις γνωρίσει τι είσαι για μένα και όλες τις δυνατότητες πού είναι μέσα σου.

Ξύπνα απ' αυτό τον ύπνο και από τα κακά όνειρα. Δεν βλέπεις από τον εαυτό σου, σε μερικές ώρες αλήθειας, παρά τις αποτυχίες και τις ήττες, τις πτώσεις, τις σκου­ριές, ίσως και τα εγκλήματα. Αλλά όλα αυτά δεν είσαι συ. Δεν είναι το αληθινό σου «εγώ», το «εγώ» σου το πιο βαθύ.

Κάτω απ' όλα αυτά, πίσω απ' όλα αυτά, κάτω από την αμαρτία σου, πίσω από όλες τις παραβάσεις και όλες τις ελλείψεις, εγώ βλέπω ε σ έ ν α.

Σε βλέπω και σε αγαπώ. Αγαπώ εσένα τον ίδιον. Όχι το κακό που κάνεις, αυτό το κακό που δεν πρέπει κανείς ούτε ν’ αγνοεί, ούτε να αρνείται, ούτε να ελαφρύνει (το μαύρο μπορεί να είναι άσπρο). Αλλά από κάτω, σ΄ ένα μεγάλο βάθος, βλέπω κάτι άλλο, πού ζει ακόμη.



Οι μάσκες που φοράς, οι μεταμφιέσεις πού παίρνεις, μπορούν βέβαια vα σε κρύψουν στα μάτια των άλλων κι' ακόμη στα δικά σου τα μάτια. Όμως δεν μπορούν vα σε κρύψουν από μένα. Σε κυνηγάω μέχρις εκεί που κανένας ποτέ δεν σε κυνήγησε.

Αυτό το βλέμμα, το βλέμμα σου, πού δεν είναι πια καθαρό, και η ξαναμμένη ασθμαίνουσα ενοχή σου για ό,τι έντονο, και όλοι οι άστατοι σπασμοί σου και η σκληρότης σου και η φιλαργυρία της καρδιάς σου, όλα αυτά τα ξε­χωρίζω από σένα. Τα κόβω από σένα. Τα πετάω μακρυά σου.

Άκουσε. Κανένας δεν σε καταλαβαίνει αληθινά. Ε­γώ όμως σε καταλαβαίνω, θα μπορούσα να πω για σένα πράγματα τόσο μεγάλα, τόσο ωραία! Για σένα θα μπο­ρούσα να τα πω: όχι γι' αυτό το «συ», που η δύναμη του σκότους τόσες φορές αποπλάνησε, αλλά για το «συ» όπως το επεθύμησα να είναι, για το «συ» που είναι για μένα σκέψη και διάθεση αγάπης.



Γίνε αισθητά αυτό που είσαι μεσ' στη σκέψη μου. Γίνε η υπέρτατη πραγματικότητα του εαυτού σου. Ενερ­γοποίησε τις δυνάμεις που έβαλα μέσα σου.

Δεν υπάρχει, σε κανέναν άνδρα και σε καμιά γυναίκα, καμιά δυνατότητα εσωτερικής ομορφιάς και καλωσύνης πού να μην υπάρχει και σε σένα. Δεν υπάρχει κανένα θεϊκό δώρο, το οποίο δεν μπορείς να επιδιώξεις, θα τα α­ποκτήσεις όλα μαζί, αν αγαπάς μαζί με μένα και κοντά σε μένα.

Ό,τι κι αν έκανες στο παρελθόν σου, εγώ σπάζω τα δεσμά σου. Κι αν εγώ σπάζω τα δεσμά σου, ποιος σε εμ­ποδίζει να σηκωθείς και να βαδίσεις;


π. Lev Gillet (1893 - 1980)