ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ

Tά μάτια στίς βυζαντινές εκόνες, γίων καί μαρτύρων, τά κστατικά, εναι διαφορετικά π' τν ρχαίων γαλμάτων.


- δόξα τς πατρίδας μου διπλ κι' πέραντη χαρά προσφορά, νθρώπινη, δική σου παρηγοριά καί διδαχή σου.



Σ' λόκληρη τήν ρθωση, τήν ρθρωση το ραίου σώματός των, εναι περοπτικά σχεδόν, τά λληνικά γάλματα καί στήν εγενική θωριά, τό βλέμμα δείχνει λλο νά θεωρε.



O γιοι μονάχο δέ σ' φήνουνε, τό στρογγυλό τους μάτι λάνοιχτο, κι' σάν κπληκτο, σέ παρακολουθε σέ μυστικήν, νδόμυχη τένιση σέ δηγε για νά πιστέψεις στό δικό τους ραμα μέ πάσαν τήν ποταγή.




χι πιά φοβισμένη, μά φωτισμένη π' τς ψυχς τό νόημα πού ντελήφθη καί μολογεί.


(Ζωή Καρέλλη, ἀπό Tά ποιήματα, τόμος β΄, Oἱ ἐκδόσεις των Φίλων 1973)